In de woonwijk Westenholte bij Zwolle leven zo'n drie á vier paar steenuilen in oude knotwilgen. De 90 knotwilgen staan in de omgeving van een rivierdijk die verlegd wordt om de IJssel meer ruimte te geven. Omdat de wilgen zo geliefd zijn bij de steenuilen, worden ze niet gekapt maar verplaatst. Zo kan de steenuil haar welverdiende uiltje blijven knappen in dit mooie natuurgebied. De dijkverlegging bij Westenholte is een van de ruim dertig projecten van Ruimte voor de Rivier.
Nijmegen is het enige project van de ruim 30 Ruimte voor de Rivier-projecten waar midden in de stad wordt ingegrepen.
Voorlichters Rosé van Aalst en Karolien Andela kregen zoveel vragen van mensen over de plannen rond de Waal bij Nijmegen dat ze besloten om rondleidingen te gaan geven.
Rosé: 'We kregen met name vragen van mensen die het gebied in wilden. Ook al is er nog niet mee begonnen, mensen wilden het zien.' De rondleidingen zijn een schot in de roos, zo bleek al snel. Niet alleen inwoners van Nijmegen, maar ook belangstellenden van ver buiten de stad willen alles weten over de toekomstige veranderingen. Die zijn dan ook behoorlijk ingrijpend.
De bocht in de Waal bij Nijmegen-Lent is een van de smalste in het Nederlandse rivierenstelsel. Bij hoge waterstanden moet een enorme hoeveelheid water door een relatief kleine opening worden geperst. De voorspelling is dat dit in de toekomst alleen maar meer zal worden. Om de Waal meer ruimte te geven en de veiligheid van de bewoners langs de Waal te garanderen, wordt de dijk 350 meter landinwaarts gelegd én wordt er een nevengeul aangelegd. De capaciteit van de rivier wordt hiermee enorm vergroot. De ingreep houdt ook in dat sommige huizen plaats moeten maken voor het toekomstige water. En een deel van Lent wordt stadseiland.
Europese jongeren onder de indruk van het Ruimte voor de Rivier project Lent.
Nederland is in 2011 gastland voor het Europese Jongeren Parlement voor Water. Doel van dit Parlement is jongeren elkaar te laten zien welke watergerelateerde problemen en projecten er in verschillende landen zijn, en hiervoor samen naar oplossingen te zoeken. Tijdens hun bezoek aan Nederland varen circa honderd jongeren onder andere naar Nijmegen-Lent. 'Daar moeten de bewoners verhuizen omdat de dijk teruggelegd moet worden, zodat de rivier meer ruimte krijgt', aldus Thijs Kuijper, voorzitter van het Parlement. 'Wat mij verbaast, is de landelijke interesse in waterveiligheid en de samenwerking in Nederland op dit gebied. Ik ben onder de indruk!' aldus Marin uit Kroatië. Maar ook de anderen kijken hun ogen uit wanneer ze horen hoe wij in Nederland omgaan met water en waterveiligheid. Voor Thijs Kuijper kan deze dag niet meer stuk, hij geniet zienderogen van zijn Europese collega's; 'Je ziet ze al denken, dit kan ik straks in mijn land aan de politici doorgeven.'.
Eindexamenklas krijgt les in Ruimte voor de Rivier bij de Hondsbroekse Pleij.
Ruimte voor de Rivier is één van de eindexamenonderwerpen voor het vak aardrijkskunde. Wat is er dan leerzamer dan een kijkje te nemen bij een project in uitvoering? Omgevingsmanager Rutger Blankvoort: 'Lesgeven in de praktijk is één van de manieren waarop we ook scholieren proberen bewust te maken van de gevaren van hoogwater en de noodzaak van het programma Ruimte voor de Rivier.' Hondsbroekse Pleij wordt wel de kraan van Nederland genoemd. De IJssel splitst zich hier af van de Nederrijn. Op dit splitsingspunt kan - vanaf eind 2011 - de afvoerverdeling van het water over de beide riviertakken nog eens extra worden bijgestuurd. Een hoogwatergeul en een betonnen regelwerk zorgen dan voor een goede verdeling van het rivierwater bij extreem hoogwater. Verder krijgt de rivier hier meer ruimte door de dijk 150 tot 250 meter verder landinwaarts te leggen. Dit vermindert de kans op overstromingen.
De Hondsbroekse Pleij wordt de kraan van Nederland.
Precies in dit gebied splitst het Pannerdensch Kanaal zich op in de Nederrijn en de Gelderse IJssel. Een belangrijk punt, want hier wordt de waterafvoer over de twee riviertakken verdeeld. Om ervoor te zorgen dat dit ook in de toekomst - als de rivieren meer water te verwerken krijgen - goed gebeurt, zijn in de Hondsbroekse Pleij verschillende maatregelen genomen. In het gebied is een nieuwe dijk aangelegd, zo'n 150 tot 250 meter landinwaarts. Deze dijk dient als waterkering. Tussen de nieuwe en de oude dijk is een hoogwatergeul ontstaan, waardoor de rivier meer ruimte krijgt en er bij hoogwater extra water kan worden afgevoerd. In de geul is een regelwerk gebouwd, waarmee de hoeveelheid water die door de hoogwatergeul stroomt vrij nauwkeurig wordt bepaald. Net als een kraan kan het regelwerk verder open of dicht worden gezet. Zo wordt geregeld of er meer of minder water naar de IJssel of juist naar de Rijn moet.